Anıcak Ol Meclisi- Hüsrev Hatemi




Prof. Dr. Hüsrev Hatemi
DERGAH YAYINLARI
 

''Kendimi bildiğim yaşlarda, İstanbul-Kurtuluş'ta oturuyorduk. Dışarıda II. Dünya Savaşı vardı. Evlerin arka bahçeleri vardı. Bu bahçeler, arka sokağın bahçeleri ile duvar komşusu olduğundan, biz Çobanoğlu sokağı sakinleri, aynı zamanda Kuyulubağ sokağı ile de komşu olurduk. Cumartesi günleri tatil değildi. Biz öğrenciler ve memurlar için Cumartesi yarım gündü. Pazar sabahları, babam pijamasının üzerine "robe de chambre" alır ve aynı şekilde giyinmiş Saim Bey ve Nuri Bey ile "Sabah şerifiniz hayr olsun" şeklinde bahçe selamlaşmaları olurdu. O devir İstanbul'unda Kısıklı'da Aziz Mahmut Hüdayi devrinden kalan ağaçlar dururdu. Yukarı Göztepe'yi ağaçkakanlar, Bebek, Levent, Baltalimanı ve İstinye'yi bülbüller ziyaret ederdi. 1960'lı yıllar bitinceye kadar, bir kar yağmaya görsün adını bilmediğimiz kuşlar ekmek kırıntısı aramak için, evlere sokulurlardı. Bahçedeki karları kürer ve onlara ekmek ufalardık. İstanbul halkı sık sık meslek değiştirmezdi. Saka (sucu) saka olarak yaşar ve ölür, muslukçu Kirkör veya Lefter ustalar aynı şekilde yaşar ve ölürdü. Yoğurtçular 1960'lı yıllar bitinceye kadar omuzdan askıyla taşınan yoğurt kapları ile "Silivri yoğurdu gaymaah" bağırışlarıyla geçerlerdi. Denizler kirlenmemişti. Deniz rengi grimsi yeşil veya kırmızımsı yeşil değil, çivit mavisi idi. Kadıköy, Haydarpaşa, Üsküdar vapurlarında "destan" adı verilen şarkı güfteleriyle birlikte ağıtlar satılırdı. Türkiye basınının kalbi de Cağaloğlu'nda (Babıali) atardı. 1970'li yıllar bitinceye kadar bu böyle sürdü. Kısacası bu şehirde ihtiyarlamış bir yazarın İstanbul ağıtıdır bu yazdıklarım..''



Kitap esasında bir otobiyografi kitabı olmakla birlikte,içerisinde eski İstanbul ve Türk kültürüne ait oldukça hoş hatıralar barındırıyor..

Okurken içinde bulunduğu dönemi okuyucuya birebir yansıtan,okudukça okuyası gelinen ve asla bir otobiyografi sayılamayacak bir kitap..

Tarihsel kitapları okumayı sevenlerin çokca seveceğinden eminim..

Ben edindiğimden beri kitap'larım arasında ayrı bir yeri var,hatta en sevdiklerimden diyebilirim..

Umarım sizde okur ve seversiniz..


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

1 yorum 1 mutluluk :)