gül dokurdu gözlerin,şizofren ruhumun derinliklerine işlerdi yavasca..
gül dokurdu gözlerin..
karalara bürünmüş bir ölüm sessizliğinin MAH-I gibi aydınlatırdı minik dünyamı..
yasanır kılardı belkide..
***************************
kanayan aynalarda yüzüm..
çok soluk ve eski
ve benden öyle uzakki…
********************************
daragcında bir cesedim yavasca salınan
yasıyorum sanıpta
her günü yaglı urganda son bulan..
*************************************
seni sevmek nefes almak gibi
asla vazgeçilemicek
bu her nefeste seni solumak
hasretinle seviştirmek duyguları
sonra gözleri yatırıp uzaklara
sevinçle beklemek gelecegin günü..
***************************************
karanlıklar aynasının örtünmüş siyahıdı gözlerin
gül dokurdu yavasca
ruhumun sen tarafına
hüzünler melodisinin lirik dramını anlatırdı
bi bebek masumlugunda bana..
*********************************************
seni sevmenin bu kadar güzel,bu kadar acı,
bu kadar ümitli,bu kadar ümitsiz..
bu kadar-ne olursa olsun-olacagını bilseydim..
yine seni severdim..
ruhumun ve benliğimin eşsiz sahibi..
*******************************************
geceleri beni aydınlatan kırmızı bi mumun yansımasıydı suretin
ve eriyip düserke her bir parcası yüreğimin topraklarına..
bedenime iz bırakıyordu göz yaslarının tuzu..
hiç bitmicek kadar sevilmiştin sen..
oysaki bitmiştin..
ama öyle sevilmiştin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
1 yorum 1 mutluluk :)