Bi Masal Yazsam..

bi masal yazsam konusu ne olur acaba? en çok ben mi? sanırım öyle,insan herşeye kendini katıyor bilerek veya bilmeyerek..her anlatıda hayatından bir pay ekliyor..ve masal esasında hiç bitmiyor..hergün yeni hikayeler ekleniyor ama hiç sonu gelmiyor..


bu hikayelere güzel günlerde konu oluyor bazen,ama söze dökülünce uçup gidiyor,kötü günlerse içe işliyor,zaman alıyor unutması..oysa mutluluklar çoğaldıkça büyümeli ve paylaştıkça..insan kendine sormadan edemiyor,ben mi yaşamıyor/paylaşamıyorum mutluluğu? yoksa o çok alıştırmadan mı gitmek istiyor diye..eksikliği kendinde buluyor sonrasında..insan acı çekmeyi sever,mutluluğu değil aslında..


ama yinede daha çok mutlu olmak ister bi yandan hep..benim gibi dolanıp durur mutluluk kapılarında..bilemez bazen ama deneye deneye öğrenir..azda olsa mutlu olmayı,hayatına anlam katacak insanlar ekler,o insanla kendide anlamlanır,hayata alışır.. ne kadar farklı olsalarda bi masal uyduruverir kendine konan isimden..bu masal minik bir beyaz kelebekle koca göbekli boz ayıyıyı anlatır :)


''..günlerden birgün koca göbekli boz ayı ormanda yalnız yalnız gezmektedir,ne midesinden gelen gurultular onu etkiler,ne de diğer güzellikler..öyle yalnızdır ki koca ormanda..sabahtan akşama gezer de gezer..akşamüstü inine gitmeden uzanır yeşilliklere,hayale dalar,hayalinde birini betimler ama ne olduğunu,kim olduğunu bilemez..derken bir minik beyaz kelebek gelir,umursamaz önce ama bakarki bu hayvancık pek neşeli,peşi sıra koşar,onu yakalayıp neşesinin sebebini sormak için,kelebekcik kaçar o kovalar,sonunda koca elleriyle onu tutar,pıt pıt atar kelebekçiğin kalbi korkudan,boz ayı derki:


-korkma!!sadece bişey soracağım sana?sen nasıl bu kadar mutlusun?umarsız rüzgaralara dalıp gitmektesin?


kelebekcik anlam veremez önce,hem konuştuğunu nerden bilir ki bu boz ayı,yoksa içinden söylediği şarkılarımı duymuştur..


tüm gücünü toplar,başlar fısıtlılı bi şekilde anlatmaya...


-ormanda gezerken seni gördüm,herkes içinde ama herkesten farklıydın,senin canını sıkan şeyler başkalarına hiç gelmekteydi,onlar seni sadece koca göbekli boz ayı olarak görmekteydiler,bense içini gördüm,herşeye rağmen hayatın yaşamaya değer olduğunu söylemek ve seninle bugünlük dostluk etmek için geldim,mutluluk paylaştıkça çoğalır der..


boz ayı kelebekciğin konuşmasından cok etkilenir,benimle ol,beraber mutlu olalım der..ama kelebekcik 1 gün yaşar sadece,ondan bu kadar mutludur ya,bu kısa hayatın tadını çıkarmak için..bu imkansız der kelebekcik ben sadece 1 gün yaşarım,özgürlüğe kanat açarım,seninle olamam,olsada uzun süremez ki..bu sırada bi peri kızı belirir,ne kadar ayrı dünyaların insanları olsalarda birbirlerine bakan gözlerini ve yüreklerini görür,onları bir daha ayrılmamak üzere birbirine yar kılar..boz ayı hergün kelebekciğini ellerinde yeniden diriltir..mutlu mesut yaşarlar..''


PS:çok sevdiğim biri için yazılan bi hikaye..umarım okur..